Dinsdag 18 februari
Vandaag moet Nick onder de scan. Om half 2 moet hij er zijn. Daarna gaat hij door naar zijn werk dus hij vind het niet nodig dat ik meega. Om half 3 gaat de telefoon. Nick verteld dat hij bij de longarts is geweest en dat ze samen de foto's hebben bekeken. Er zijn veel donkere plekken te zien in zijn lever. Nick denkt dat het er wel meer dan tien zijn. En zijn lymfklieren zijn vergroot achter zijn slokdarm. De arts zegt dat het zelfs mogelijk is dat hij lymfklierkanker heeft. Dit telefoontje komt hard aan en de angst slaat me om het hart. We zijn allebei geëmotioneerd. Nick gaat toch naar zijn werk, dat leidt misschien af zegt hij. Ik zeg dat als het niet gaat hij gewoon naar huis moet komen. Dat doet hij. Daarna bel ik mijn dochter en mijn man. Ook zei zijn helemaal van slag. Even later krijg ik een bericht van mijn dochter dat ze hem heeft gezegd dat hij naar huis moet gaan, dat het niet wijs is om nu te werken. Ik ben het er helemaal mee eens en Nick zelf ook want die kan alleen maar huilen.
Als Nick thuis komt laat hij mij zijn voicemail horen. De longarts heeft het Maasstad ziekenhuis ingeschakeld voor verder onderzoek. Even later belt er iemand van het Maasstad dat ze aan het kijken zijn wanneer dit het beste uitkomt. Ze belt de volgende morgen terug zegt ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten